1. Primaire gegevens
   Auteur: Arthur Japin
   Titel: Maar buiten is het feest
   Plaats en jaar van uitgave: 2012, Amsterdam
   Uitgever: de Arbeiderspers
   Genre: Psychologische roman
   
   
2. Inhoud (Samenvatting)
   Het boek gaat over Zonne. Zonne’s vader moest het huis verlaten toen haar moeder erachter kwam dat hij vreemd was gegaan met het over buurmeisje. Haar moeder wil niks meer met haar ex te maken hebben. Na verloop van tijd wordt haar moeder verliefd op een kermisfotograaf genaamd Sijmen. Hij weet haar moeder helemaal in te palmen en hij trekt bij hun in huis. Al direct voelt Zonne zich onprettig in de nabijheid van Sijmen. Vooral wanneer ze steeds meer gaatjes in het huis ontdekt. Ze krijgt steeds meer het gevoel dat Sijmen haar continu aan het bekijken is. Alleen op de wc voelt ze zich nog enigszins veilig, maar dat verandert al snel wanneer ze Sijmen door het raampje ziet gluren. Niet alleen Zonne wordt bekeken, maar ook haar oudere zus Laura. Zonne’s moeder wil er allemaal niks van weten en heeft het gevoel dat haar eigen dochters haar concurrentie zijn tegenover Sijmen. Alleen bij Zonne’s muzieklerares Verbeet voelt Zonne zich veilig. Zonne heeft een enorm talent voor zingen en daarom dringt Verbeet aan om aan een zangwedstrijd mee te doen in de hoofdstad. Maar Sijmen is het daar niet mee eens. Toch krijgt Verbeet hem zover dat Zonne heen mag. Achteraf blijkt dat mevrouw Verbeet door middel van seksueel misbruik Sijmen zover heeft gekregen. Tijdens de zangwedstrijd gebeurt er iets bijzonders met Zonne. Ze komt op voor zichzelf. Voor het eerst laat ze zichzelf zien op een groot podium. Ze noemt zichzelf vanaf dit punt ook Zonne in plaats van Weijntje. Haar nieuwe naam is een eerste stap van verzet tegen Sijmen. Die avond wordt ze alleen wel voor het eerst verkracht door Sijmen.  Later ontdekt ze ook dat Laura verkracht wordt. Maar steeds meer komt Zonne voor zichzelf op. Ze bekijkt zichzelf in de spiegel en begint van haar eigen lichaam te houden. Ook heeft Verbeet Sijmen zover gekregen dat Zonne mee mag doen aan een talentenjacht. Ze is super goed en dit is dan ook het begin van haar succesvolle carrière als zangeres. Het geeft haar een veilig gevoel dat ze op het toneel zelf kan beslissen wat ze van zichzelf laat zien. Sijmen begint steeds meer te merken dat hij Zonne begint te verliezen. Al helemaal nu Zonne heeft ontdekt ze hoe ze zelf seksueel kan genieten. Ze ziet dit als een overwinning op Sijmen. Sijmen gaat nu extra hard tekeer en Zonne zorgt ervoor dat haar moeder hen twee hoort. Zo moet haar moeder wel acties ondernemen. Hier eindigt het verhaal van Zonne’s jeugd.

Tussen dit verhaal over haar jeugd door zit het verhaal van de volwassen Zonne. Ze is ongeveer dertig jaar en is een succesvolle zangeres. Ze heeft een lieve vriend genaamd Sander die weet over haar verleden. Zonne moet naar de rechtbank om haar nichtje Lotte uit handen van haar biologische vader te houden. Later blijkt dat Zonne haar zus Laura en haar familie zijn omgekomen bij een brand, behalve de dochter Lotte. Lotte is een kind van Laura en Sijmen. Dat betekent dus dat Laura zwanger is geraakt door de verkrachting van Sijmen. Zonne doet er alles aan in de rechtszaal om de rechter te overtuigen dat Sijmen een verkrachter er is. Er is veel belangstelling vanuit de media en dat is lastig voor Zonne. Ze vindt het moeilijk om haar hele persoonlijke verhaal naar buiten te brengen. In de rechtszaal wordt Zonne flink op de proef gesteld. In de pauze komt zelfs mevrouw Verbeet langs om te zeggen dat ze ook zou willen getuigen. Zonne slaat dit aanbod af maar geeft het door aan haar advocaat. Het is niet duidelijk of het Zonne lukt om de voogdij over Lotte te krijgen.

 

3. Titelverklaring
   Zonne voelt zich ontzettend onveilig thuis, maar kan het daar met niemand over hebben. Naar de buitenwereld toe doet ze alsof er niks aan de hand is. Buiten is het feest staat symbool voor dat buiten de gezelligheid en de vrolijkheid heerst, maar dat Zonne zich vanbinnen zo ontzettend naar voelt. Ook heeft de titel te maken met dat Sijmen op kermissen werkt als fotograaf en Zonne die foto’s ziet als ze in de relatief veilige doka zit. Als Zonne in de doka zit kan Sijmen haar niet storen, omdat de foto’s dan verpest zouden zijn. De donkere kamer is dus de veiligste plek voor Zonne, terwijl het buiten feest is.
   
   
4. Personages
   Weijntje/Zonne:
   Zonne en Weijntje zijn dezelfde persoon. Vroeger werd ze Weijntje genoemd door haar stiefvader. Om aan hem te ontkomen heeft ze haar artiestennaam Zonne bedacht. Ze geeft zelf aan dat, vanaf het moment dat ze haar identiteit heeft veranderd naar Zonne, Weijntje niet meer bestaat. Dit komt ook doordat op diezelfde avond Sijmen haar voor het eerst misbruikt. In het boek wordt zowel haar jeugd als volwassen jaren beschreven. In haar jeugd was ze erg onzeker, maar heel zorgzaam en lief tegenover haar zussen. Ze liet zich liever zelf misbruiken dan dat Sijmen aan haar kleine zusje Isa kwam. Ook als ze volwassen is geeft ze nog enorm veel om Lotte, het dochtertje van Laura haar oudere zus. Ze leert voor zichzelf opkomen en probeert haar verleden voor de buitenwereld geheim te houden.
   Sijmen:
   Sijmen is de stiefvader van de drie zusjes. Hij leerde hun moeder kennen op een kermis terwijl hij aan het werk was als kermisfotograaf. Hij ziet zichzelf als de baas van het huis die de plek van hun echte vader kan innemen. Ook gelooft hij dat hij iedereen alleen maar een plezier doet met zijn kunstjes, terwijl de vrouwen zich misbruikt voelen.
   Mevrouw Verbeet:
   Mevrouw Verbeet is de zanglerares van Zonne. Zij is de enige die Zonne’s talent serieus neemt en haar een toekomst probeert te geven in de industrie, zelfs als dat betekent dat ze zichzelf moet laten misbruiken door Sijmen om hem over te halen. Ze geeft erg veel om Zonne en wil haar daarom extra lessen geven, komt voor haar op tijdens audities en wil zelfs helpen bij de voogdijzaak. Haar betrokkenheid heeft er vooral mee te maken dat ze zelf in haar jeugd minder geluk had om door te breken en dat ze op deze manier haar droom aan iemand anders geeft die ze niet meer los laat.
   Lotte:
   Lotte is het dochtertje van Laura en Sijmen. Zij is voort gekomen uit het seksueel misbruik wat Laura is aangedaan. In een brand komt Laura’s hele nieuwe gezin om, behalve Lotte. Zij gaat bij Zonne wonen. Het hele verhaal gaat om de rechtszaak over haar voogdij omdat Zonne bang is dat ze wordt misbruikt als Sijmen de zorg over neemt.
   Sander:
   Sander is de vriend van Zonne en de eerste aan wie Zonne haar verleden probeert te vertellen. Hij is erg behulpzaam en probeert er alles aan te doen om Zonne beter te laten voelen. Hij wilde namelijk Lotte eerst niet groot brengen, maar ziet hoe belangrijk het voor Zonne is waardoor hij toch besluit mee te werken.
   
   
5. Conflictmodel
   De hoofdpersoon Weijntje heeft moeite met haar eigen plekje vinden nadat ze seksueel misbruikt is. Ze heeft niemand om mee te praten en voelt zich schuldig en vies. Dit heeft gevolgen voor haar ontwikkeling. Zo is ze als volwassen nog steeds erg gesloten en probeert ze de buitenwereld weg te houden van haar verleden.
   
   
6. Vertelperspectief
   Het verhaal is opgedeeld in vier stukken. De stukken die gaan over Zonne zijn in de zij-vorm geschreven. De stukken over Weijntje in de ik-vorm. Pas in het laatste stuk worden de delen over Zonne in de ik-vorm verteld en juist die van Weijntje in de zij-vorm. Deze afwisseling in structuur laat de lezer zien dat Zonne afstand doet van haar jeugd.
   
   
7. Setting
   Het verhaal speelt zich voornamelijk af bij Weijntje thuis. Dit komt doordat het grootste gedeelte van het boek gaat over haar jeugd wanneer ze nog thuis woont. De functie van de ruimte is erg belangrijk in het boek omdat het vooral gaat over waar Zonne zich veilig voelt. Thuis voelt ze zich alleen maar veilig in de doka omdat Sijmen daar niet zomaar binnen kan komen omdat hij anders zijn waardevolle foto’s verpest. Later voelt Zonne zich veilig als ze in de schijnwerpers staat. Verder heeft ze geen veilige plek en maakt het haar erg onzeker, verdrietig en soms zelfs beschaamd.
   
   
8. Chronologie
   Het verhaal is niet chronologisch geschreven. Het begint namelijk wanneer Zonne rond haar 30^e is op de dag van de voogdijrechtszaak. Tussendoor gaat het boek terug naar haar jeugd. Door haar verleden tussendoor te vertellen wordt duidelijk gemaakt waarom de voogdij over Lotte zo belangrijk is voor Zonne.
   
   
9. Belangrijkste open plek
   De belangrijkste open plek in het verhaal is het einde. Het laatste gedeelte van het boek gaat over de rechtszaak om de voogdij over Lotte te krijgen. Daarna gaat Zonne nog langs bij haar moeder en in de avond gaat ze samen zwemmen met Lotte. Ze vraagt aan Zonne of ze al weet wat de uitslag is, waarop Zonne alleen maar reageert met dat het goed komt. Ze geeft als laatste paar zinnen een korte beschrijving van hoe Lotte eruit ziet als ze uit het zwembad komt. Het wordt dus niet meer duidelijk of Zonne daadwerkelijk de voogdij heeft gekregen.

 

10. Motieven
    De twee belangrijkste motieven in het boek zijn jezelf overwinnen en bekeken worden in tegenstelling tot jezelf laten zien. Voor Zonne is het erg lastig om in te zien dat de acties van Sijmen niet haar schuld zijn en dat zij nooit de reden zal zijn dat haar familie uit elkaar valt. Veder voelt ze zich overal in huis erg bekeken vanwege de vele gaatjes die Sijmen in de muur heeft geboord om alles in de gaten te houden. Zonne voelt zich zelfs niet meer veilig op het toilet nadat hij daar ook heeft staan gluren. Hij heeft ook pikante foto’s van haar gemaakt waarbij ze geen kleding mocht dragen en hij wilde altijd toekijken hoe zij zichzelf bevredigde. Ze kon door al deze situaties niet meer van haar lichaam genieten en zag het als iets walgelijks. Op het podium voelt ze zich vrij omdat ze dan zelf kan bepalen wat het publiek van haar ziet waardoor ze zelfverzekerder wordt.

 

11. Schrijver stijl
    De stijl van de schrijver is erg toegankelijk en makkelijk om te lezen. Er wordt weinig gebruik gemaakt van hele lange zinnen met veel interpuncties. Dit heeft mede te maken doordat het grotendeels door de ogen van een 9-jarige Weijntje is geschreven en een kind nog geen ingewikkelde woorden kent en de wereld nog moet ontdekken. Een quote van deze tijd is: “ Dit was het verraderlijkst: dat hij je het idee gaf dat alles wat hij deed toch in wezen iets was van ons samen, een avontuurlijk en geheim, verbond, en dat het kinderachtig zou zijn er niet aan mee te doen.” Het laat zien dat Weijntje het er niet mee eens is, maar ze gebruikt geen grof taalgebruik en het is niet duidelijk te zien hoe boos en verdrietig ze is.

 

12. Belangrijke elementen
    Door het maken van de opdrachten zijn de belangrijkste elementen onderzocht. Ik herinner me echter nog dat ik in het begin van het boek dacht dat het verhaal over een transgender ging in plaats van over een meisje dat seksueel misbruikt is. Hierdoor heb ik heel lang het verhaal anders geïnterpreteerd dan de schrijver heeft bedoeld.
    
    
13. Thematiek
    Het belangrijkste thema van het boek is seksueel misbruikt worden door een bekenden. In het boek worden zowel Zonne, haar zusjes, vriendinnen van haar moeder en zelf haar muzieklerares seksueel misbruikt door Sijmen. Hij zorgt ervoor dat niemand hem aanklaagt door gevoelige foto’s te maken en die te bewaren in een dossier als chantagemateriaal. Hij houdt z’n map bij van vrijwel iedereen die hij kent. Hij zelf ziet zijn acties echter niet als seksueel misbruik, maar dat de vrouwen een plezier doet door ze hun genot te laten vinden en voelen.
    
    
14. Geleerd
    Door dit boek heb ik geleerd dankbaar te zijn voor mijn situatie en dat zelfs jonge kinderen al te maken krijgen met vreselijke situaties. Ik heb zelf nooit problemen gehad met mijn familie en ze zijn altijd heel zorgzaam geweest. Ik vond het moeilijk om te lezen dat z’n jong meisje al met zulke gevoelens en geheimen moest rondlopen. Het maakte me vaak boos en moest soms zelfs het boek even wegleggen omdat het te veel werd om te lezen.
    
    
15. Literatuur
    Door dit boek heb ik weinig geleerd over de literatuur. Het is een modern werk uit deze tijd waarin alle gevoelens, achtergronden, emoties en scheldwoorden gewoon beschreven mogen worden zonder dat het choquerend overkomt. Het boek zou de ernst van seksueel misbruik veel minder duidelijk kunnen maken als er met een omweg over het onderwerp gepraat moest worden.
    
    
16. Beoordeling
    Ik vond het boek erg mooi geschreven. De schrijver gebruikte de juiste woorden om een tragedie te omschrijven en wat het met iemand voor de rest van zijn leven doet. De karakters zijn goed uitgewerkt waardoor je echt een beeld krijgt van hoe ze zijn. Ondanks dat ik soms het boek moest wegleggen om even bij te komen, is het een van de mooiste boeken die ik heb gelezen voor mijn literatuurlijst.
    
    
17. Zelfbeeld
    Mijn beoordeling zegt over mij dat ik een gevoelig persoon ben die snel mee leeft als een karakter in een moeilijke situatie terecht komt. Ik kan me goed inbeelden hoe zij zich voelen en dat maakte dit verhaal extra heftig om te lezen.